دسته بندی | علوم انسانی |
بازدید ها | 1 |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 29 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 39 |
مقاله بررسی عوامل محیطی جغرافیایی و انسانی پارک چیتگر در 39 صفحه ورد قابل ویرایش
مقدمه:
مجموعهای که پیش رو دارید ماحصل تلاش در جهت کسب اطلاعاتی در رابطه با مجموعهای فرهنگی- تفریحی- ورزشی پارک چیتگر است. علت محدود بودن اطلاعات در زمینهی این مکان به این دلیل است که دسترسی کامل برای بررسی تمام جوانب موارد ذکر شده، واقعاً کار دشواری بود و مسئولین و کارگذاران این مجموعه هدف این بود که بر روی محیطی باستانی- طبیعی، جغرفیایی کار شود به این دلیل به محلهای مرتبط با این مسئله که احتمال بی رقیب میتواند اطلاعاتی را در اختیارمان بگذارند (از قبیل سازمان میراث فرهنگی و پژوهشکدهی مردم شناسی و مصاحبه با آقای محب عل) سر زدیم اما متاسفانه هیچ کدام ما را در جهت ارائه موضوعی برای کار راهنمایی نکردند که خوب مسلماً این نیز یکی از معضلات آموزشی و اداری مراکز دولتی و خصوصی برای دانشجویانی که به دنبال تحقیقات خود و کسب اطلاعات بیشتر در جهت تحقق بخشیدن به اهدافشان هستند میباشد. پس از مطالعه و چک کردن سایتهای مختلف در این رابطه با عنوان پارک چیتگر و زمینههای بسیاری که در جهت آموزشی- فرهنگی- ورزشی داشت برخورد کردیم و تصمیم گرفته شد که کار روی این مجموعه را که به هر ترتیب قابل دسترسیتر از موضوعات دیگر بود آغاز کرد و کارمان را با مصاحبه با مسئول و مدیریت پارک آقای آقاباشی شروع کرد و ایشان در جهت دسترسی به منابعی در رابطه با جنبههای مختلف چیتگر سوق دادند و هدایت کردند و عکسهایی را در زمینهی نقشههای نقاط مختلف پارک و دیگر جوانب آن در اختیارمان قرار دادند که البته بعضی از آنها به علت تخصصی بودن در محدودهی کار با جای نمیگرفت و از بررسی و پرسش در مورد آنها صرف نظر شد. البته ذکر این نکته ضروری است که موقعیت مکانی جغرافیایی پارک چیتگر جوری طراحی شده است که به هر ترتیب مکانی امن و فاقد از هر گونه خطر نیست و این مسئله در بسیاری موانع کار ما را باشد مواجه میساخت در آخر گفتنی است شاید این مجموعه، مجموعهای غنی و کامل نباشد ولی میتوان متصور شد که این بررسی مختصر و کوتاه می تواند به عنوان راهنمایی برای حداقل مکانی که تاکنون از پارک چیتگر دیدن نکردهاند مورد استفاده قرار بگیرد. به امید آن که موثر افتد.
آبرفتهای کنونی
این بخش متشکل از جوانترین نهشتههای رودخانه با سیلابی است و در بستر رودخانه با سیلابی است و در بستر رودخانه، مسیلها پادگانه های آبرفتی، مخروط افکنههای جوان و کالها بر جای گذاشته شده است. دشت جنوب تهران از این آبرفت پوشیده شده است. به طور کلی رسوبات در شمال تهران از رسوبات دانه درشت منفصل) قلوه سنگ، شنگرد شده بدون سیمان)، و در جنوب تهران رسوبات دانه ریز (سیلت و رس) تشکیل شده است، آبرفتهای کنونی که اکثراً به صورت رسوبات منفصل هستند کاملاً نفوذپذیر بوده و مقاومت مکانیکی آنها نسبت به نقاط مختلف متفاوت است.
آزمایشات تجزیه شیمیایی برگ درختان
تجزیه شیمیایی برگ گیاهان بهترین روش برای تعیین میزان عناصر موجود در گیاه و برآورد موادغذائی مورد نیاز آنها میباشد چرا که نمو گیاهان از غلظت عناصر غذایی موجود در بافتها و برگها تبعیت میکند. از روی نتایج تحقیقاتی که روی درختان اقاقیا (پهن برگ) و کاج (سوزنی برگ) انجام شده است (جهاد تحقیقات آب و خاک، 1379)، میزان عناصر شیمیایی بدین شرح است:
ازت: در برگ درختان کاج بین 0/97- 1/14 درصد و اقاقیا بین 3/1-4 درصد متغیر بوده است لذا باید گفت درختان اقاقیا که یک گونه تثبیت کننده ازت میباشند به مراتب بیشتر از درختان کاج ازت را از خاک جذب و در برگها ذخیره کرده است. ازت موجود در گیاهان حداکثر سه درصد است که در درختان کاج به حد ماکزیمم نرسیده است.
فسفر: در سوزنهای کاج بین 0/12- 0/23 درصد و در اقاقیا بین 0/12- 0/17 در صد نوسان دارد یعنی کاج با توجه به شرایط محیطی نسبتاً خشک کمی بیشتر از اقاقیا فسفر را در اندامهای هوایی خود ذخیره کرده است. مقدار متوسط فسفر در گیاهان حداکثر 0/5 درصد است که در هر دو گونه به حد ماکزیمم نمیرسد.
پتاسیم: در کاج بین 0/63- 0/76 درصد و اقاقیا بین 0/76- 1/8 درصد نوسان بوده است یعنی اقاقیا نسبت به کاج پتاسیم بیشتری در اندامهای خود دارد. مقدار پتاسیم در گیاهان حداکثر 3 درصد است و در این دو گونه به حد ماکزیمم نمیرسد.
کلسیم: در برگ درختان کاج بین 1/54- 2/01 درصد و در اقاقیا بین 3/64- 4/76 درصد متغیر است، یعنی در اقاقیا به حد کافی وجود دارد. مقدار کلسیم در گیاهان حداکثر 4 درصد است و در کاج به ماکزیمم نمیرسد.
منیزیم: در کاج بین 0/23- 0/23 درصد و در برگ اقاقیا بین 0/38- 0/64 درصد نوسان دارد. مقدار متوسط منیزیم در گیاهان حداکثر 0/7 درصد است که در هر گونه به حد ماکزیمم نمیرسد.
آهن: در کاج بین 91-219 میلی گرم در کیلوگرم و در اقاقیا بین 230- 437 میلی گرم در کیلوگرم در نوسان است. مقدار متوسط آهن در گیاهان حداکثر 200 میلیگرم است که در هر گونه ماکزیمم رسیده است.
فرم تنه، قطر و ارتفاع درختان
حدود نیمی از درختان پهن برگ و 1/3 درختان سوزنی برگ دارای انحلال تنه هستند که علت آن میتواند خاک رویی کم عمق و سیستم ریشه سطحی و وزش باد باشد. مقدار دو شاخگی درختان کم بوده و در تیپ سوزنی برگ 94 درصد، در پهن خالص 70 درصد و در پهن برگ مخلوط 76 درصد کل درختان بدون شاخگی هستند یعنی آسیبهای وارده به جوانههای انتهایی در پهن برگان بیشتر از سوزنی برگان بوده است. از نظر چند شاخگی نیز اکثراً بدون چند شاخگی هستند. آسیب جوانه انتهایی در پهن برگان بیشتر در اواسط دوره رویش بوده و در سوزنی برگان در سنین مختلف فرقی نداشته است. البته باید گفت در سالهای اخیر حدود 45 درصد از سوزنی برگان (کاج تهران) دچار آسیب دیدگی جوانه انتهایی شده و نوک این درختان حالت چنگالی و چند شاخگی پیدا کرده است بنابراین در سالهای آتی در صد دو یا چند شاخگی در آنه افزایش خواهد یافت. از لحاظ قطر، میانه قطر تیپ پهن برگ خالص 8/21 سانتیمتر، پهن برگ مخلوط 6/37 سانتیمتر و سوزنی برگ 13/06 سانتیمتر میباشد.
متوسط ارتفاع درختان پهن برگ خالص 6/99 متر، پهن برگ ناخالص 6/98 متر و سوزنی برگان 7/39 متر است.
ضریب لاغری: عبارتست از نسبت ارتفاع به قطر درخت، یعنی در یک ارتفاع ثابت هر چه قطر درخت افزایش یابد. ضریب لاغری کاهش یافته و در یک قطر ثابت هر چه ارتفاع افزایش یابد ضریب لاغری نیز افزایش پیدا می کند. این ضریب به وسیله اندازهگیری ارتفاع و قطر درختان به دست میآید و اگر بیشتر از صد باشد در زمره درختان کشیده، اگر بین 50 تا 100 باشد در زمره درختان پهن برگ و 79 درصد درختان سوزنی برگ ضریب لاغری کمتر از 50 دارند (کوتاه) و در تیپ پهن برگ مخلوط 71 درصد و در پهن برگ خالص حدود 48 درصد درختان ضریب لاغری بین 50 تا 100 (متوسط) دارا هستند یعنی اکثر درختان محدوده مورد نظر در دو طبقه درختان متوسط و کوتاه قرار دارند که سبب میشود مقاومت آنها در برابر با افتادگی زیاد گردد و با حدی اثر سطحی بودن ریشه و سست بودن خاک خنثی شود.
ضریب لاغری به سه عامل نوع گونه، شرایط رویشگاه و تراکم گونه بستگی دارد و تراکم عامل مهمتری محسوب میگردد. یعنی تراکم زیاد در یک توده درختی باعث میشود که درختان در اثر رقابت نوری از نظر ارتفاعی رشد بیشتری داشته باشند در صورتیکه همین درختان با یک قطر مشخص در یک توده که تراکم کمتری دارد و یا در یک محیط باز، به دلیل کم بودن رقابت نوری، ارتفاع کمتری خواهد داشت.
رطوبت:
ضریب خشکی منطقه 10 تا 12.5، تغییرات میانگین سالانه رطوبت نسبی در ایستگاه مهرآباد 41 درصد (حداقل 25 درصد در مردادماه و حداکثر 68 درصد در دی ماه) و منحنی میزان نم از حداقل 22 درجه تا حداکثر 68 درجه متغیر بوده است. ریزشهای جوی عمدتاً از جبهههای مدیترانهای رسیده و از شمال غربی و به ندرت متاثر از ریزشهای جبهههای مانسونی رسیده و از اقیانوس هند در جنوب بوده است. فصل خشک در پارک حدود 8 ماه در سال میباشد که از فروردین شروع شده و در آبان به انتها میرسد، بدین ترتیب بارندگی غالبا در ماههای زمستان و اواخر پاییز است و محدوده مورد نظر اقلیم و نیمه خشک دارد.
زادآوری:
مقدار متوسط زادآوری برای تیپ برگ خالص 8/7 درصد، تیپ پهن برگ مخلوط 4/9 درصد و تیپ سوزنی برگ 0/9 درصد نسبت به مساحت کل هر تیپ می باشد که بسیار نامطلوب است و متوسط تعداد نهال در هکتار برای پهن برگ خالص 556، برای پهن برگ مخلوط 297 و برای سوزنی برگ 89 عدد است. طبق تحقیقات بعمل آمده عوامل اصلی عدم زادآوری طبیعی در پارک عبارتند از: کوبیدگی شدید خاک (تردد وسایط نقلیه و مردم بخصوص در قطعات سوزنی برگ) خاک نامناسب، ضخامت زیاد لاشبرگ در تیپ سوزنی برگ، پوشش علفی انبوه در تیپ پهن برگ جوان بودن نسبی درختان پارک.